هدف از این تحقیق بررسی شیوه های نوین ارائه صورت های مالی با فرمت docx در قالب 50 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

 

 

 

فهرست مطالب

شیوه نوین ارائه صورت­های مالی

 سیر تحول نحوه­ی ارائه­ی صورت­های مالی

اهداف اساسی روش نوین ارائه­ی صورت­های مالی

اصول ارائه­ی صورت­های مالی (منطبق با IAS1)

 یکپارچگی

تفکیک

شکل و طبقه­بندی

تعریف بخش­ها و گروه­ها

 صورت­های مالی

صورت وضعیت مالی

صورت سود (زیان) جامع

 صورت جریان وجه نقد

پیشینه

منابع

 

 

 

پس از تصمیم­گیری نسبت به این موضوع که در هنگام تهیه­ی صورت سود (زیان)، چه اقلامی در نظر گرفته شود، نوبت به چگونگی ارائه­ی آنها در صورت­های مالی می­رسد. چگونگی ارائه اطلاعات در صورت­های مالی اشاره به دو خصوصیت کیفی "قابل فهم بودن" و "قابلیت مقایسه" دارد. به­طورکلی، خصوصیات کیفی به خصوصیاتی اطلاق می­شود که موجب می­گردد اطلاعات ارائه شـده در صـورت­های مـالی برای اسـتفاده­کنندگان در راستـای وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف­پذیری مالی واحد تجاری مفید واقع شود. در سپتامبر 2010، FASB، بیانیه­ی مفاهیم شماره 8 (SFAC8) را با عنوان "چارچوب نظری برای گزارشگری مالی" جایگزین بیانیه­ی مفاهیم شـماره 1 و 2 نمود و در فصل سوم این بیانیه، خصوصیات کیفی اطلاعات مالی سودمند را مطرح کرد. شکل2.1 به طور خلاصه به معرفی این خصوصیات کیفی می­پردازد.

 

 

 

همان­طور که در شکل 2.1 نیز قابل مشاهده است، هر دو خصوصیت کیفی "قابل فهم بودن" و "قابلیت مقایسه" تحت عنوان خصوصیات کیفی بهبـودبخـش (فزاینـده) در یک گروه خاص قرار  می­گیرند. خصوصیت "قابل فهم بودن" به این موضوع اشاره دارد که اطلاعات ارائه شده در صورت­های مالی باید به گونه­ای ارائه گردد تا برای استفاده­کنندگان از جامعیت برخوردار باشد. افرادی که آگاهی معقولی در زمینه فعالیت­های تجاری، اقتصادی و نحوه حسابداری آن دارند و مایل به مطالعه اطلاعات با تلاش معقولی هستند. با این وجود، نیاز به قابل فهم بودن اجازه نمی­دهد تا اطلاعات مربوط، به بهانه مشکل بودن درک آن توسط برخی از استفاده­کنندگان صورت­های مالی حذف شود (SFAC2، بند 40). علاوه­براین، یک عامل مهم در قابل فهم بودن اطلاعات مالی نحوه­ی ارائه آنها است. برای اینکه ارائه اطلاعاتی مالی قابل فهم باشد لازم است که اقلام به نحوی مناسب در یکدیگر ادغام و طبقه­بندی شوند (مفاهیم نظری ایران). بنابراین، توجه به تجمیع و تفرید اطلاعات، دسته­بندی اطلاعات در گروه­ها و زیرگروه­های مناسب، مشخص کردن جمع­های اصلـی و فرعـی و مـواردی از ایـن قبیـل که به افزایش فهـم استفاده­کننـدگان از صورت­های مالـی و تصمیم­گیـری­های مالی و اقتصادی آنها کمک می­کند، حائز اهمیت است.