هدف از این تحقیق بررسی سبک زندگی با فرمت docx در قالب 98 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

 

 

 

فهرست مطالب
 تعاریف و مفاهیم    
 فضا    
 فضاهای عمومی    
 فضای شهری    
 فرهنگ    
 فضای فرهنگی و هنری    
 ورزش    
 فضاهای ورزشی    
 کیفیت    
 کیفیت زندگی    
 سبک زندگی    
 سبک زندگی    
 کیفیت زندگی    
 دیدگاه های مربوط به کیفیت زندگی شهری    
 دیدگاه سیاست گذاران    
 دیدگاه مخاطب محور    
 دیدگاه کارشناس محور    
 دیدگاه روان شناختی ادارکی    
 دیدگاه های نیمه تجربی    
 رویکردهای نظری کیفیت زندگی    
 رویکرد برنامه ریزی شهری    
 رویکرد جغرافیایی    
 رویکرد فلسفی    
 رویکرد اجتماعی    
 رویکرد اقتصادی    
 رویکرد بوم شناسی    
 ابعاد کیفیت زندگی شهری    
 رویکردهای ارزیابی کیفیت زندگی شهری    
 رویکرد ذهنی    
 رویکرد عینی    
 رابطه بین کیفیت ذهنی و عینی    
 شاخص های اصلی کیفیت زندگی    
 تولید ناخالص داخلی(GDP)    
 شاخص پیشرفت اصلی (GPI)    
 شاخص سلامت اجتماعی (SHI)    
 شاخص توسعه انسانی (HDI)    
 شاخص های کیفیت زندگی در ایران    
 شاخصهای محیطی    
 شاخصهای فرهنگ شهروندی    
 شاخصهای اقتصادی    
 شاخصهای جمعیتی و اجتماعی    
 شاخصهای آموزش، تحصیلات و مهارت ها    
 شاخصهای زیر ساخت ها و تأسیسات    
 شاخصهای سلامتی و بهداشت    
 شاخصهای حقوق شهروندی    
 شاخصهای تفریحات و استراحت    
 شاخصهای مسکن و سرپناه    
 شاخصهای امنیت    
 مدل های کیفیت زندگی    
 مدل کیفیت زندگی هنکوک و همکارانش    
  مدل کیفیت زندگی کامپل و همکاران    
  مدل کیفیت زندگی لندزمن    
  مدل کیفیت زندگی فلیس و پری    
  مدل کیفیت زندگی رافائل    
  مدل کیفیت زندگی سالواریس    
  مدل کیفیت زندگی داس    
  مدل کیفیت زندگی میشل    
  کیفیت فراگیر زندگی اشمیت و نول    
  مدل کیفیت زندگی دلفیم و همکارانش    
 تکنیک های ارزیابی کیفیت زندگی    
 تکنیک SWOT    
 تکنیک AHP    
 تجربیات جهانی در زمینه کیفیت زندگی    
 آمریکا    
 هلند    
 سنگاپور    
 تورنتو کانادا    
 استانبول ترکیه    
 سائوکارلوس برزیل    
 پورتو پرتغال    
 تایپه تایوان    


 

 

فضا، عینیتی حاصل از نقض پذیری و اثرگذاری افراد و گروههای انسانی در مکان و یا به سخن دیگر، پیامد عملکردهای متعامل دو محیط طبیعی-اکولوژیک و اجتماعی-اقتصادی است. از این رو، فضا را می توان نوعی تولید اجتماعی در مکان به شمار آورد. از آنجا که فضا متشکل از اجزائی مرتبط است، می توان آن را یک نظام (سیستم) به شمار آورد و چون این نظام، واقعیتی مکانی-فضایی است، می توان از نظام مکانی-فضایی یاد کرد.