این نوشتار مبانی نظری و پیشینه تحقیق عوامل نارضایتی بدنی را در پژوهش های داخلی و خارجی مورد بررسی قرار می دهد. 

مطالعات نشان داده اند که عوامل زیستی مانند توده بدن باعث افزایش نارضایتی از بدن می شوند، این اعتقاد وجود دارد که میزان چاقی بر آورد شده نارضایتی از بدن را در دختران افزایش می دهد چون احتمالا بیشتر آن ها به لاغری آرمانی نمی رسند  نارضایتی بدنی بیشتری را تجربه می کنند، بعلاوه دخترانی که اضافه وزن آن ها بیشتر است فشار بیشتری برای لاغر شدن دریافت می کنند و نارضایتی بدنی آن ها افزایش می یابد (کاتارین و تامپسون،1994، استیک و واتسنون،2002، به نقل از پرسنل و همکاران،2003).

  هم چنین شواهدی وجود دارد که نارضایتی بدنی با سن رابطه خطی مثبت دارد، وقتی دختران به سن بلوغ می رسند و وزن و چربی بیشتری به دست می آورند، نارضایتی بدنی به شدت افزایش می یابد (ریچارد و باکسر، پترسون و آلبریچ؛1990 به نقل از پرسن و همکاران، 2007). تاثیر توده بدن بر مردان متفاوت است، پسران دارای اضافه وزن به طور معنا داری  حرمت خود  پایین تر ی دارند و نسبت به همتایان با وزن بهنجار خود آگاهتر هستند (بلیت، سیمونز، بالکرافت، فلت، ون کلی و بوش ، 1981؛ به نقل از پرسن و همکاران ، 2003 ). فیلد و همکاران (2001) گزارش نمودند که در پسران نگرانی های وزن به طور نیرومندی با توده بدن مرتبط می باشد پسران هنگامی نگران می شوند که واقعا اضافه وزن داشتند در حالی که دختران بدون توجه به وزن واقعی شان از بدنشان ناراضی بودند. مطالعه دیگری نشان داد که  پسران هنگامی که وزن متوسط دارند غالبا از بدنشان راضی اند ولی هنگامی که کاهش و یا افزایش وزن دارند غالبا ناراضی هستند (ریچارد وهمکاران 1990؛ به نقل از پرسن و همکاران،  2002).

 فرایندهای بین شخصی نیز به عنوان عوامل خطر نارضایتی بدنی مطرح می شود. فقدان حمایت غیر مشروط از طرف خانواده و دوستان احساسات منفی درباره خود شخص و شکل بدنش ایجاد می کند (استیک و وایتنون، 2002 ؛ به نقل از پرسنل و همکاران، 2003). احساس حمایت شدن به وسیله محیط اجتماعی بلافاصله شخصی ممکن است به عنوان یک عامل حفاظتی در برابر فشارهای ازدواج عمل کنند، فشارهایی که میتواند باعث نارضایتی های بدنی شوند. نوجوانانی که فاقد شبکه حمایتی هستند ممکن است به دنبال بدن آرمانی باشند تا پذیرش اجتماعی کسب کنند. محققان هنوز در حال بررسی نظرات مرتبط با ظاهر در روابط رمانتیک، نظرخواهی ها و یا مورد تمخسر واقع شدن درباره وزن بدن از طرف خانواده یا دوستان به عنوان یک عامل خطر ممکن در ایجاد نارضایتی بدنی و اختلالات خوردن هستند (تامپسون و همکاران 1999 به نقل از اوانس و استوکاس  2007)، برای نمونه شواتز، فارس، تانتلف-دان و تامپسون (1997) دریافتد که اظهارنظرهای غیرمستقیم والدین به کودکان خود درباره ظاهر با تصویر بدنی ضعیف تر دختران و کارکرد روانی ضعیف تر پسران ( اما نه تصویر بدنی ضعیف) همراه بود، در واقع نشان داده شده که تمرکز بر نگرانی های ظاهر در خانواده یک عامل پیش بینی کننده مهم نارضایتی بدنی است (دیومس، شاتر، بلک مور و فوکس  2004؛ به نقل از اوانس و استوکاس، 2007).

فهرست مطالب

تعریف نظری نارضایتی بدنی

تعریف عملیاتی نارضایتی بدنی

فصل دوم چارچوب نظری و پیشینه پژوهش نارضایتی بدنی

- نارضایتی بدنی    23
2-2-2-1-جنسیت و نارضایتی بدن    25
2-2-2-2-علت های نارضایتی بدنی    26
2-2-2-2-1-علت های اجتماعی- فرهنگی    29
2-2-2-2-2-علت های زیستی    30
2-2-2-2-3- علت های درون شخصی    31
2-2-2-2-3-1-کمال گرایی و نارضایتی بدنی    33
2-2-2-2-3-2-درونی سازی لاغری    34
2-2-2-2-3-3- خودشی انگاری    36
2-2-2-2-4- علت های بین شخصی    37
2-2-2-2-4- 1-روابط با همسالان و نارضایتی بدنی    37
2-2-2-2-4- 2-روابط صمیمی و نارضایتی بدنی     37
2-2-2-3-  نارضایتی بدنی و اختلالات روانی    39
2-2-2-3-1- نارضایتی بدنی و درماندگی / بهزیستی روانی    39
2-2-2-3-2- نارضایتی بدنی و افسردگی    40
2-2-2-3-3- نارضایتی بدنی و اختلال های خوردن    41
2-2-2-4- جایگاه نارضایتی بدنی در DSM-IV-TR    43

يشينه تحقيقاتي 
پيشينه داخلی
پيشينه خارجی 

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی