مفهوم هويت سازماني كه در سال 1985 توسط آلبرت و وتن معرفي شد، شامل ويژگيهاي يك سازمان است كه اعضا آنها را به منزله ي ويژگي هاي هسته اي، منحصر به فرد و مستمر سازمان درك كرده اند(سیلینس، 2006) هويت سازماني سعي در پاسخ به اين سؤال دارد كه "ما، به مثابه يك سازمان، چه كساني هستيم؟"(همان).

با توجه به مواجهه فزاينده سازمان ها ي كنوني با مسئله تغيير و به منظور اداره هرچه بهتر محيط پيچيده و متلاطمي كه سازمان ها ناگزير از فعاليت در آنند، ارايه تعريفي از هويت سازماني مهم است. سازمان ها از طريق رفتارهاي نمادين و زباني در زمينه هاي خاص ، هويت خود را به وجود مي آورند و آن را شكل مي دهند. در چنين حالتي، هويت سازمان از طريق زبان و عمل بر اساس الگوهاي فرهنگي سازمان، مانند لباس مخصوص سازماني ، خط ايدئولوژيك سازمان ، مصنوعات ، آداب و رسوم و نظاير آن ايجاد مي شود(دیفوس، 2000). هويت سازماني، استراتژي را پيش مي برد و اعضا را قادر مي سازد، جهت گيري استراتژيك سازمان را انتخاب كرده، آن را بپذيرند و در برابر تغييرات محيطي توان پاسخگويي داشته باشند .

فهرست مطالب

1-7-1- تعریف مفهومی هویت سازمانی 2

1-7-2-تعریف  عملیاتی هویت سازمانی 2

2-3- هویت سازمانی 22
2-3-1- تعریف هویت سازمانی 22
2-3-2- ساخت و شكل گيري هويت 26
2-3-2-1- توجه رسانه ها 26
2-3-2-2- وجهه خارجي سازمان 27
2-3-2-3- ارتباطات خارجي سازمان 28
2-3-2-4- تيم مديران عالي سازمان 28
2-3-2-5- مديريت منابع انساني 28
2-3-2-6- ارتباطات داخلي سازمان 29
2-3-2-7- عمليات سازمان 29
2-4- پیشینه تحقیقات در مورد هویت سازمانی 30
2-4-1- تحقیقات انجام شده هویت سازمانی در ایران 30
2-4-2- تحقیقات هویت سازمانی خارجی 34
2-5- جمع بندی 35
فهرست منابع 37