معرفی مقیاس ادغام فکر و عمل  (TAF)

TAF یک مقیاس 19 گویه‌ای است که ادغام فکر و عمل را اندازه‌گیری می‌کند. TAF توسط شافران و همکاران (1996) ساخته شد.

 

 

این پرسشنامه از 3 زیرمقیاس تشکیل شده است: 
1- ادغام فکر و عمل اخلاقی که 12 گویه دارد و این باور را که یک فکر غیراخلاقی مزاحم به اندازه انجام یک عمل غیراخلاقی غیرقابل پذیرش است، اندازه می‌گیرد (مثال: «از نظر من حتی آرزوی، آسیب رساندن به دیگری تقریباً به اندازة آسیب رساندن واقعی به وی است»).
2- ادغام فکر و عمل احتمال برای دیگران که 4 گویه دارد و این باور را که فکر کردن دربارة یک رویداد تهدیدآمیز برای شخصی دیگر، احتمال رخ دادن آن را افزایش می‌دهد می‌سنجد (مثال: «اگر فکر کنم که دوستم تصادف می‌کند، این فکر احتمال تصادف وی را بیشتر می‌کند»).
3- ادغام فکر و عمل احتمال برای خود که 3 گویه دارد و این باور که فکر کردن دربارة یک اتفاق تهدیدآمیز برای خود، احتمال رخ دادن آن را افزایش می‌دهد، اندازه می‌گیرد («اگر فکر کنم مریض می‌شوم، این فکر احتمال مریض شدنم را بیشتر می‌کند»).

 

 


شافران و همکاران (1996) با استفاده از نمونه بالینی و غیربالینی TAF را اعتباریابی نمودند. همسانی درونی به دست آمده با استفاده از کرونباخ آلفا برای زیرمقیاس TAF اخلاقی و احتمال بین 85/0 و 96/0 بدست آمد. راسین و همکاران (2001) پایایی آزمون – بازآزمون را در یک فاصلة 3 ماهه برای کل مقیاس 52/0 زیرمقیاس احتمال برای خود 53/0، احتمال برای دیگران 47/0، و اخلاقی 54/0 گزارش نمودند. در همین بررسی، همبستگی بین نمره کل TAF و هر یک از زیرمقیاس‌ها با پرسشنامه پادوا  26/0 تا 32/0 گزارش شد که همگی در سطح 01/0 معنادار بودند. تحلیل عاملی ساختار سه عاملی TAF را تأیید نمود.

 

 

 

جستجو در نشریات معتبر روانشناسی و روانپزشکی ایران نشان می‌دهد که TAF هنوز به فارسی ترجمه نشده و اعتباریابی نگشته است. این پرسشنامه توسط نگارنده پژوهش حاضر و یک مترجم متون روانشناسی ترجمه گردید و اعتبار صوری آن به تأیید سه استاد دانشگاه رشته روانشناسی بالینی رسید. ضریب آلفای کرونباخ برای نمره کل مقیاس ادغام فکر و عمل و زیرمقیاس‌های ادغام فکر و عمل اخلاقی، احتمال برای خود، و احتمال برای دیگران به ترتیب 911/0، 912/0، 834/0، و 936/0 محاسبه گردید.