دانلود پایان نامه رشته روانشناسی

دیدگاه های روانشناسی سازگاری اجتماعی و عوامل موثر بر آن

 
 
 
 
 

مقدمه

سازگاری به همه راهبردهای گفته می شود که فرد برای اداره کردن موقعیت های استرس زای زندگی به کار می برد(سادوک و سادوک ، 2003). و سازگاری اجتماعی از نظر ویزمن (1975)، انعکاسی از تعامل انسان با افراد دیگر، رضایت از کنش های فردی و نحوه عملکرد در نقش هاست که به احتمال زیاد تحت تاثیر شخصیت، فرهنگ و روابط خانوادگی قرار دارد(حیدری، 1387). خصوصیات شخص(مهارتها، نگرشها، ارزشها و حالات بدنی) و حساسیت موقعیت های که فرد با آن رو به رو می شود از جمله عواملی هستند که بر سازگاری با محیط و تغییرات آن موثرند و ار آنجا که شخص و محیط همواره در حال تغییرند این دو عامل در تعیین سازگاری، خشنودی و کامیابی فرد تاثیر می گذارند، زیرا سازگاری همواره باید بین این دو عامل خاص صورت پذیرد(قاطع زاده، 1384). 
 
سازگاری اجتماعی در نوجوانان به عنوان مهمترین نشانه ی سلامت روان آنان، از مباحثی است كه در دهه های اخیر توجه بسیاری از جامعه شناسان، روانشناسان و مربیان را به خود جلب نموده است، زیرا دوره ی نوجوانی، دوره ی حساسی است و سازگاری اجتماعی نوجوان در این دوره دستخوش تحولات عاطفی، جسمانی و ذهنی فوقالعاده شدیدی است و هنوز به طور كامل رشد نیافته است. به همین علت ممكن است تاخیر در بلوغ عاطفی به دنبال خود مشكلات جدی در روابط بین فردی در نوجوانان و چالش های اجتماعی برای آنان پدید آورد. علاوه براین، رشد اجتماعی مهمترین جنبه ی رشد وجود هر شخصی است و معیار اندازه گیری رشد اجتماعی هركس سازگاری او با دیگران است. 
 
سازگاری اجتماعی مانند رشد جسمی، عاطفی و عقلی یك كمیت پیوسته است و به تدریج به كمال می رسد و در طول زندگی به طور طبیعی و در برخورد با تجربه ها حاصل می شود. با سپری شدن دوران كودكی و ورود به دوران نوجوانی، رشد روانی - اجتماعی از تحول ساده به تحول عمیق و كیفی تبدیل می شود و نوجوان با به كارگیری مهارت های اجتماعی، می تواند جایگاه خود را در میان مراودات اجتماعی و ارتباط با همسالان خود و بزرگسالان پیدا كند و مورد پذیرش اجتماعی قرار گیرد. موفقیت در امر پذیرش اجتماعی به سازگاری اجتماعی منجر می شود و ممكن است فرد را به مرحله ی نفوذ و رخنه ی اجتماعی برساند كه سطحی بالاتر از پذیرش اجتماعی است و در این مرحله می تواند بر اطرافیان خود تاثیرگذار باشد. رخنه ی اجتماعی، فرایندی است كه از طریق آن روابط آدمیان از سطح دوست داشتن به سوی صمیمیت بیشتر سیر می کند(اتکینسون و هیلگارد ، 2004). 
 
منظور از سازگاری، رابطه ای است كه میان فرد و محیط او، به ویژه محیط اجتماعی و خانوادگی وجود دارد و به او امكان می دهد تا نیازها و انگیزه های خود را پاسخ گوید. فرد زمانی از سازگاری بهره مند است كه بتواند میان خود و محیط اجتماعی اش رابطه ای سالم برقرار و انگیزه های خود را ارضاء كند، در غیر این صورت او را ناسازگار قلمداد می كنیم. در واقع سازگاری با محیط، مهارتی است كه باید آموخته شود و كیفیت آن مانند سایر آموخته ها به میزان علاقه و كوشش فرد برای یادگیری بستگی دارد(اسلامی نسب، 1373). 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
فهرست مطالب
سازگاری اجتماعی 12
تعاریف سازگاری اجتماعی 16
ویژگی های شخص سازگار 19
عوامل موثر بر سازگاری اجتماعی 21
تحلیل فرآیند سازگاری 26
دیدگاه های نظری سازگاری 27
عملكرد خانواده 33
نقش خانواده بر توانایی سازگاری كودك و نوجوان 37
روابط خانوادگی و اهمیت آن در رشد عاطفی 39
منابع
منابع فارسی
منابع انگلیسی